ചവറുകൂനയില്‍ കേട്ടത്..
ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിലാണ്...
പൊക്കിള്‍കൊടിയിലെ..
ചോരയുണങുമുന്പ്...
പെറ്റമ്മ ഉപേക്ഷിച്ച ചവറ്......
കുഞ്ഞിന്‍ കരച്ചിലുയര്‍ത്തുന്ന-
തൊരു നൂറ്ചോദ്യമാണ്.........
അമ്മയോട്,ലോകത്തൊട്...
ജീവന്‍തന്ന നീ തന്നെയെങിനെ..
ചവറില്‍ കളഞ്ഞു എന്‍ജീവന്‍?
പ്രണയ പാരവശ്യത്തില്‍ .....
നീ ചെയ്ത പാവത്തിനമ്മേ..
ഞാനെന്തു പിഴച്ചു?
സനാതനായ എന്നെ നീ..
ഭൂമിയില്‍ അനാധനാക്കിയതെന്തേ?
മുഖംമൂടിയിട്ട നിന്‍........
അഭിമാനം കാക്കാന്‍ അമ്മേ.....
നീ നല്‍കിയതെന്റെ ജീവനാണ്..............
ഇനിയൊരു ഭ്രൂണവും പിറക്കതിരിക്കട്ടെ,
പെറ്റുനോവറിഞ്ഞിട്ടും
മത്രത്വമറിയാത്ത ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍.
ചവറുകൂനയില്‍ കണ്ടത്..
ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ പിടച്ചിലാണ്...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ